ഈ ലോകം എത്ര സുന്ദരമാണ്; ബേബീ നീയും സുന്ദരനാടാ

 

നല്ല കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർക്ക് നന്മ ഉണ്ടാകുമെന്നും മോശം പ്രവർത്തികൾക്ക് മോശം ഫലം ആണ് കിട്ടുക എന്നും, ലോകത്തിന് അത്തരത്തിൽ ഒരു നീതിയുക്തമായ പ്രവർത്തനരീതി ഉണ്ടെന്നും വിശ്വസിക്കാനുള്ള നമ്മുടെ തലച്ചോറിന്റെ പ്രവണതയെ ആണ് Just World Hypothesis അഥവാ Belief in a Just World (BJW) എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഒരുപാട് മോട്ടിവേഷണൽ വീഡിയോകളും ക്വോട്ടുകളും ഒക്കെ ഉണ്ടാവുന്നത് ഈ ഒരു പ്രവണതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്.

നമ്മിൽ പലരും ഇരകളെ കുറ്റപ്പെടുത്തൽ (victim blaming) നടത്തുന്നതിന് പിന്നിലും ഇതിന്റെ സ്വാധീനം ഉണ്ടാവാം. അതിക്രമങ്ങൾ (violence), രോഗങ്ങൾ, ദാരിദ്ര്യം ഇവയൊക്കെ അനുഭവിക്കുന്നവരുടെ കുറ്റമാണ് എന്ന് ചിന്തിക്കാൻ BJW മനുഷ്യരെ പ്രേരിപ്പിക്കാം. മതാത്മകത (religiosity), യാഥാസ്ഥിതിക മനോഭാവം (conservatism) തുടങ്ങിയവയ്ക്കും ഇതുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്ന് ചില പഠനങ്ങൾ പറയുന്നു.

ദൈനംദിനം നാം നേരിടുന്ന അനിശ്ചിതാവസ്ഥ, ആശങ്ക തുടങ്ങിയവ കുറയ്ക്കാൻ തലച്ചോറ് കണ്ടെത്തുന്ന ഒരു വഴിയായി BJW വിശദീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.

നിലവിലുള്ള അവസ്ഥയെ - അത് നമുക്ക് അത്ര അനുകൂലമല്ലെങ്കിൽ പോലും - ന്യായീകരിക്കാനുള്ള ഒരു പ്രവണതയും നമുക്ക് സ്വാഭാവികമായി ഉള്ളതായി ചിലർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഇതിനെ System Justification Theory എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. മാറ്റങ്ങൾ വരുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന അനിശ്ചിതാവസ്ഥ ഒഴിവാക്കാൻ കണ്ടെത്തുന്ന എളുപ്പ വഴിയാണ് ഈ System Justification എന്നതും.

കുറ്റാന്വേഷകരും നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവരും ഒക്കെ Belief in a Just World-ന് വശംവദരാകുന്നത് അവരുടെ കണ്ടെത്തലുകളെ, തീരുമാനങ്ങളെ ഒക്കെ സ്വാധീനിക്കാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്.

ഈ വിഷയത്തെപ്പറ്റി പോഡ്കാസ്റ്റ് ആയി പറഞ്ഞത്:

https://anchor.fm/.../Just-World-Hypothesis---Malayalam...

https://podcasts.google.com/.../ZTY4Yjc1MzctZjNlNi00MmYzL...

യൂട്യൂബിൽ:

https://youtu.be/14-dNOruj5Q

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

#MalayalamPodcast

#Psychology

സ്വപ്നങ്ങളുടെ പണി

 പൊതുസ്ഥലത്ത് നഗ്നരായി/അർദ്ധനഗ്നരായി നടക്കുന്നതായുള്ള സ്വപ്നം ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആളുകൾ കാണുന്ന ഒന്നാണ് എന്നാണ് ചില പഠനങ്ങൾ പറയുന്നത്. സമാനമായ നാണക്കേട് ഉണ്ടാക്കുന്ന (feelings of embarrassment) ദൃശ്യങ്ങൾ ഉള്ള മറ്റ് സ്വപ്നങ്ങളും വളരെ സാധാരണമത്രേ.
ആരെങ്കിലും നമ്മെ ഓടിക്കുകയോ പിന്തുടരുകയോ ചെയ്യുന്നതും, എവിടെയെങ്കിലും ഒക്കെ പെട്ട് പോകുന്നതും, പരീക്ഷയിലോ മറ്റോ തോൽക്കുന്നതും, ഒരു വീട്ടിൽ പുതിയ മുറികൾ കണ്ടെത്തുന്നതും, സെക്സിൽ ഏർപ്പെടുന്നതും, വലിയ താഴ്ചയിലേക്ക് വീഴുന്നതും ഒക്കെ ഇങ്ങനെ പലരും കാണുന്ന സ്വപ്നങ്ങളാണ്.

ഉറക്കത്തിന് ഓർമ്മകളുടെ അടുക്കിവെയ്ക്കലും ഉറപ്പിക്കലും (memory consolidation) ഒക്കെയായി ഉള്ള ബന്ധം ഏറെക്കുറെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതാണ്. എന്നാൽ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ധർമ്മം (അവയ്ക്ക് അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേക പണിയുണ്ടോ എന്നതുൾപ്പെടെ) ഇപ്പോഴും കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല.
പതിറ്റാണ്ടുകളോളം പരക്കെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന സിഗ്മണ്ട് ഫ്രോയ്ഡിന്റെ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ഒക്കെ ഏതാണ്ട് ഒഴിവാക്കപ്പെട്ട അവസ്ഥയിലാണ്. സ്വപ്നങ്ങളെ പറ്റിയുള്ള കൃത്യമായ വിവരശേഖരണത്തിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടും അവയെപ്പറ്റി പഠിക്കുന്നതിന് ഒരു തടസ്സമാണ്.
ഉറക്കത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതും, കൃത്രിമ ബുദ്ധി/മെഷീൻ ലേണിംഗ് തുടങ്ങിയവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതുമായ ചില വിശദീകരണങ്ങൾ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് നൽകപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.

ഉറക്കത്തെ പോലെ തന്നെ ഓർമ്മകൾ ഉറപ്പിക്കുവാൻ (memory consolidation) സഹായിക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ് സ്വപ്നം എന്ന് ഒരു വിശദീകരണമുണ്ട്. എന്നാൽ ആളുകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന സ്വപ്നങ്ങളിൽ വളരെ ചെറിയ ഒരു ശതമാനത്തിനു മാത്രമേ യഥാർത്ഥ ഓർമ്മകളുമായി നേരിട്ട് ബന്ധമുള്ളൂ എന്ന ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്.
സമാനമായ മറ്റൊരു വിശദീകരണം Self-Organization Theory വഴി നൽകപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. തലച്ചോറിന്റെ സ്വയം ചിട്ടപ്പെടുത്തൽ പരിപാടിയുടെ (Self-Organization) ഒരു ഉൽപ്പന്നമാണ് എന്നതാണ് ഈ വിശദീകരണത്തിന്റെ ചുരുക്കം. ഈ സിദ്ധാന്തത്തിനും കൂടുതൽ തെളിവുകൾ കിട്ടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിൽ നാം നേരിടാൻ പോകുന്ന/സാധ്യതയുള്ള പ്രശ്നങ്ങളെയും വെല്ലുവിളികളെയും അഭിമുഖീകരിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പാണ് സ്വപ്നങ്ങളിൽ നടക്കുന്നത് എന്ന ഒരു വാദവും നിലവിലുണ്ട്. വെർച്ച്വൽ റിയാലിറ്റി, കമ്പ്യൂട്ടർ സിമുലേഷൻ തുടങ്ങിയവയുമായി സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ഉള്ള സാദൃശ്യവും, സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് യഥാർത്ഥ ജീവിതവുമായുള്ള ബന്ധവും സർഗ്ഗാത്മകതയും (creativity) തമ്മിലുള്ള പരസ്പരബന്ധവും (correlation) ആണ് ഈ വാദത്തിന് ബലം കൊടുക്കുന്നത്

തലച്ചോറുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രവർത്തനങ്ങളെ വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന Predictive Processing (Karl Friston) മോഡലിന്റെ ഒരു ഭാഗമായും സ്വപ്നങ്ങളെ വിശദീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. ഈ മോഡലിനും തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അംഗീകാരം കിട്ടേണ്ടതുണ്ട്.

മെഷീൻ ലേണിംഗിൽ നിന്ന് കടമെടുത്ത ആശയമായ Overfitted Brain Hypothesis (By Erik Hoel) എന്നൊരു വിശദീകരണവും ഉണ്ട്. തീരുമാനങ്ങളെടുക്കാനുള്ള തലച്ചോറിന്റെ കഴിവിനെ മെച്ചപ്പെടുത്താനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന അനാവശ്യ വിവരങ്ങൾ (noise) ആണ് സ്വപ്നങ്ങൾ എന്നതാണ് ഈ വാദം.

എന്തായാലും സ്വപ്നങ്ങൾ എന്തിന് എന്ന ചോദ്യത്തിന് തൃപ്തികരമായ ഒരു വിശദീകരണം നാം ഇപ്പോഴും അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് എന്ന് പറയാം. അധികം വൈകാതെ ഒരു ഉത്തരം കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞു വന്നേക്കാം.

ഈ വിഷയം പോഡ്കാസ്റ്റ് ആയി സംസാരിച്ചത്:

മലയാളത്തിൽ:
https://bit.ly/2Kasx6U
https://bit.ly/3gzcIms

ഇംഗ്ലീഷിൽ:
https://bit.ly/3gwcvAh

ആള് മിടുക്കനാ/മിടുക്കിയാ, കണ്ടാലറിയാം | Halo Effect and Lookism

 ആള് മിടുക്കനാ/മിടുക്കിയാ, കണ്ടാലറിയാം

+++++

ഒരു വ്യക്തിയെപ്പറ്റി നമുക്ക് അറിയാവുന്ന/ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു നല്ല വശം മാത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കി അവരുടെ മറ്റു കഴിവുകളെപ്പറ്റിയോ ഗുണങ്ങളെപ്പറ്റിയോ ഒക്കെ (മിക്കവാറും തെറ്റായ) നിഗമനങ്ങളിൽ എത്താനുള്ള തലച്ചോറിന്റെ ഒരു പ്രവണതയെ ആണ് Halo effect എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഇത്തരം നിഗമനങ്ങൾ മിക്കവാറും ഏതെങ്കിലും തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ആയിരിക്കില്ല ഉണ്ടാവുന്നത് എന്നതാണ് ഇതിലെ അപകടം. വ്യക്തികളുടെ കാര്യത്തിൽ മാത്രമല്ല സ്ഥാപനങ്ങൾ, ബ്രാൻഡുകൾ, ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ഇവയെപ്പറ്റി ഒക്കെ ഇത്തരം തെറ്റായ നിഗമനങ്ങളിൽ നമ്മൾ എത്താറുണ്ട്.

കാര്യമായി യുക്തി ഉപയോഗിക്കാതെ, തികച്ചും സ്വാഭാവികമെന്നോണം ആണ് തലച്ചോറിൽ ഈ പരിപാടി നടക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇത് തിരിച്ചറിയാനും, ഒഴിവാക്കാനും കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. പ്രശസ്തനായ സിനിമാനടൻ തനിക്ക് യാതൊരു വൈദഗ്ധ്യവും ഇല്ലാത്ത രോഗങ്ങൾ, ചികിത്സ, മരുന്ന് തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിൽ അഭിപ്രായം പറയുമ്പോഴും ഒരുപാട് ആളുകൾ അത്തരം അഭിപ്രായങ്ങളെ അതുപോലെ സ്വീകരിക്കുന്നതിന് പിന്നിൽ Halo effect ഉണ്ടാവാം.

1974-ൽ നടത്തിയ പ്രശസ്തമായ ഒരു പരീക്ഷണത്തിൽ, താരതമ്യേന പരിചിതമായി തോന്നുന്ന, സാധാരണവും, പ്രശസ്തവുമായ പേരുകളുള്ള കുട്ടികൾ എഴുതിയ അസൈൻമെന്റുകൾക്ക് അധ്യാപകർ കൂടുതൽ മാർക്ക് കൊടുക്കാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് കണ്ടിരുന്നു.

നമ്മുടെ നാട്ടിൽ പല ആളുകളും സ്വന്തം പേരിനു പിന്നിൽ ചില വാലുകൾ കൊണ്ടു നടക്കുന്നതും സ്വയമറിയാതെയെങ്കിലും ഈ Halo effect പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ കൂടി ആവാം.

Lookism എന്ന, കാഴ്ചയിൽ ആകർഷണീയത കുറവുള്ള ആളുകളോട് വിവേചനം കാണിക്കുവാനുള്ള പ്രവണതയും ഇതിനോട് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ജോലിസ്ഥലങ്ങളിലും കുടുംബങ്ങളിലും തുടങ്ങി ഒരുപാട് ഇടങ്ങളിൽ lookism ഉള്ളതായും പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നു.

മറ്റുള്ള ആളുകളെയും ഉൽപന്നങ്ങളെയും ഒക്കെ വിലയിരുത്തുമ്പോൾ എളുപ്പം ഉത്തരത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാതെ കുറച്ച് പണിയെടുക്കാൻ തലച്ചോറിനെ പ്രേരിപ്പിക്കുക എന്നതാണ് Halo effect കുറയ്ക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗം.

 

Halo effect, Lookism എന്നിവയെ പറ്റി വിശദമായി പോഡ്കാസ്റ്റിൽ സംസാരിച്ചതിന്റെ ലിങ്ക് താഴെ

മലയാളം:

Google Podcasts 

Anchor 

English:

English podcast on Hubhopper.com

 

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

#Psychology

നമ്മളിട്ടാൽ ബർമുഡ

നാം ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തികളുടെ, പ്രത്യേകിച്ചും തെറ്റുകളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം അന്തരീക്ഷത്തിനും സാഹചര്യത്തിനും മറ്റുള്ളവർക്കും ഒക്കെ ചാർത്തിക്കൊടുക്കാനും, എന്നാൽ മറ്റൊരാൾ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തികളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ആ വ്യക്തിക്കു മാത്രമാണെന്ന് ചിന്തിക്കാനും ഉള്ള പ്രവണത പൊതുവിൽ കണ്ടുവരാറുള്ളതാണ്. "We are very good lawyers for our own mistakes, but very good judges for the mistakes of others" എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് പഴഞ്ചൊല്ലിന്റെ ആശയം ഇതുതന്നെയാണ്.

Actor-Observer Bias (asymmetry) എന്ന പ്രതിഭാസം ഇതിനു പിന്നിലുണ്ട്.

നമുക്ക് അടുത്തറിയാവുന്ന വ്യക്തികളുടെ കാര്യത്തിലും, ഒരു പ്രവർത്തിയുടെ അനന്തരഫലം നല്ലതോ ചീത്തയോ എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലും ഒക്കെ ഈ പ്രവണതയ്ക്ക് ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ വരാറുണ്ട്.

പലപ്പോഴും Actor-observer bias മൂലം നമ്മുടെ ചില പ്രവർത്തികളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം നാം കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കാതെ പോവുകയും ഒരിക്കൽ പറ്റിയ അബദ്ധങ്ങൾ ആവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യാം. അതുപോലെ മറ്റുള്ളവരുടെ കാഴ്ചപ്പാട് കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കാതെ പോകുന്നതും പലപ്പോഴും നമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങളെ തെറ്റായി സ്വാധീനിക്കാം.

ഈ വിഷയത്തെപ്പറ്റി പോഡ്കാസ്റ്റിൽ സംസാരിച്ചത്  Google Podcasts

 

 

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

ഇവർക്കിതെന്താ മനസ്സിലാവാത്തത് | Curse of Knowledge and Hindsight Bias

ഷറാഡ്സ് (Charades) കളിച്ചിട്ടില്ലാത്തവർ കുറവായിരിക്കും. സിനിമാപ്പേരുകൾ വെച്ചാണ് മിക്കവാറും ഇത് കളിക്കുക. താൻ കൃത്യമായി ആംഗ്യങ്ങൾ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്ന സിനിമാപ്പേരുകൾ അപ്പുറത്തുള്ളവർക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല എന്ന് കാണുമ്പോൾ പലപ്പോഴും നമുക്ക് ദേഷ്യം പോലും വരും.

ഇതേപോലെ ക്ലാസ്സിൽ താൻ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്ന 'വളരെ എളുപ്പമായ' കാര്യങ്ങൾ കുട്ടികൾക്ക് മനസ്സിലാകാതെ വരുമ്പോൾ അധ്യാപകർക്കും ദേഷ്യം വരാം. നിത്യജീവിതത്തിൽ പലപ്പോഴും കൂട്ടുകാരുടെ അടുത്തോ വീട്ടിലോ ഒക്കെ ഇതേ അനുഭവം നമുക്കൊക്കെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും.

ഒരു വ്യക്തി മറ്റൊരാളോട്/ആളുകളോട് സംസാരിക്കുമ്പോഴോ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു കൊടുക്കുമ്പോഴോ ഒക്കെ തനിക്കറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ അതേപോലെ അപ്പുറത്തുള്ളവർക്കും അറിയാമെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്ന അവസ്ഥയെ ആണ് Curse of Knowledge എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. തനിക്കറിയാവുന്ന ഒരുകാര്യം അറിയാത്ത ഒരാളുടെ മാനസികാവസ്ഥയെ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയായും ഇതിനെ കാണാം.

ക്ലാസ്സ് മുറികളിലും സാമ്പത്തിക/വാണിജ്യ രംഗത്തും ഒക്കെ വലിയ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ Curse of Knowledge മൂലം ഉണ്ടാകാം. ശാസ്ത്ര പ്രചാരണം നടത്തുമ്പോഴും (Science communication) ഇതേ പ്രശ്നം ഉണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യതയുണ്ട്. പറയുന്നയാളും കേൾക്കുന്നയാളും തമ്മിൽ വൈദഗ്ദ്ധ്യത്തിൽ വ്യത്യാസം (gap in knowledge, skill, or expertise) ഉള്ളപ്പോഴൊക്കെ Curse of knowledge കടന്നുവരാം. അധ്യാപകരോ, മറ്റുള്ളവരെ ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ instruct ചെയ്യുന്നവരോ ഒക്കെ ആയിട്ടുള്ള ആർക്കും Curse of knowledge ബാധകമാവാം.

ഇത്തരം ഒരു പ്രശ്നത്തിന്റെ സാധ്യതയെപ്പറ്റി അറിഞ്ഞിരിക്കുക എന്നതാണ് ഈ ചിന്താവൈകല്യത്തിന്റെ സ്വാധീനം കുറയ്ക്കാനുള്ള പ്രധാന പോംവഴി. മറ്റുള്ളവരോട് feedback ആവശ്യപ്പെടുക, സ്വന്തം കാഴ്ചപ്പാടിനെ കൂടുതൽ objective ആക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന self-distancing പോലെയുള്ള debiasing രീതികൾ പരീക്ഷിക്കുക ഒക്കെ സഹായകരമാവാം.

 

ഈ വിഷയത്തെപ്പറ്റി പോഡ്കാസ്റ്റിൽ പറഞ്ഞതിന്റെ ലിങ്ക് താഴെ കൊടുക്കുന്നു.

 

Stitcher

 

https://anchor.fm/dr-chinchu-c/episodes/Curse-of-Knowledge-and-Hindsight-Bias---Malayalam-Podcast-el96j6

 

#JoinScienceChain  

#ScienceInAction 

#Psychology

മഞ്ഞപ്പിത്തം ബാധിച്ച നമ്മുടെ ലോകം | Confirmation Bias and its consequences

 ഒരു കൂട്ടുകാരിയുണ്ട്.

സൈക്കോളജിയിൽ BSc, MSc, MPhil എന്നീ ഡിഗ്രികളും ഒരു അഞ്ചു വർഷത്തെ കോളേജ് അധ്യാപന പരിചയവുമുണ്ട്. ആൾ മിടുക്കിയാണ്. ഗവേഷണത്തിലും താൽപര്യമുള്ള ആളാണ്.

എന്നാൽ....

സുശാന്ത് സിംഗ് രാജ്പുത് എന്ന നടൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്തതല്ല എന്നും അദ്ദേഹത്തെ കൊന്നതാണെന്നും ആൾ ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്നു. എന്നു മാത്രമല്ല ചില പ്രമുഖ ഹിന്ദി നടന്മാർ ആ കൊലപാതകം ലൈവായി ഡാർക്ക് വെബിൽ കണ്ടു എന്നും കരുതുന്നു. രാജ്യത്തെ അവയവമോഷണ, മനുഷ്യക്കടത്ത് മാഫിയകളെ ഒക്കെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിച്ചതു കൊണ്ടാണ് ആ നടൻ 'വധിക്കപ്പെട്ടത്' എന്നും, ഈ മാഫിയകളെ എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്നത് ശിവസേന എന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയപ്പാർട്ടി ആണെന്നും, ഈ മാഫിയകളുടെ സ്വാധീനം മൂലം അവസാനം ഈ കേസ് 'വെറും ആത്മഹത്യ' ആയി ഒതുങ്ങും എന്നും ആൾക്ക് ഉറപ്പുമുണ്ട്.

ഏതെങ്കിലും ഒരു വിഷയത്തിൽ ഒരിക്കൽ നാം ഒരു ധാരണയിൽ/വിശ്വാസത്തിൽ എത്തിയാൽ പിന്നീട് അതിന് അനുകൂലമായ വിവരങ്ങളും തെളിവുകളും മാത്രം കാണുകയോ ശ്രദ്ധിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നതും, മറിച്ചുള്ള തെളിവുകളും വിവരങ്ങളും ശ്രദ്ധിക്കാതെ/പരിഗണിക്കാതെ പോകുന്നതും വളരെ സാധാരണയായി കാണപ്പെടുന്ന ഒരു ചിന്താ വൈകല്യമാണ്. Confirmation Bias എന്ന Cognitive Bias ആണ് ഇത്. നമ്മുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തിലും ദൈനംദിന തീരുമാനങ്ങളിലും തുടങ്ങി അന്താരാഷ്ട്ര നയങ്ങളിലും ശാസ്ത്ര ഗവേഷണത്തിലും ഒക്കെ Confirmation Bias വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നുണ്ട്. പലപ്പോഴും ഇത് ദോഷകരമായ സ്വാധീനം ആയിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ശാസ്ത്രബോധത്തിന്റെ വലിയ ശത്രു കൂടിയാണ് Confirmation Bias.

വൈകാരികമായാണ് പലപ്പോഴും Confirmation Bias തലച്ചോറിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇതിനെ തിരിച്ചറിയാനും തിരുത്താനും കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടുമാണ്. എന്നാൽ Cognitive Bias കുറയ്ക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന Debiasing എന്ന പ്രക്രിയ/skill കുറെയൊക്കെ പഠിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയുന്നതാണ്. സ്വന്തം തീരുമാനങ്ങളെയും ബോധ്യങ്ങളെയും നിരന്തരം ചോദ്യം ചെയ്യുക എന്നതും, തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അവയെ തിരുത്താൻ സ്വയം പരിശീലിപ്പിക്കുക എന്നതും പ്രധാനമാണ്.

ഇന്റർനെറ്റ് സംവിധാനങ്ങൾ പൊതുവിലും സോഷ്യൽ മീഡിയ പ്രത്യേകിച്ചും നമ്മുടെ Confirmation Bias-നെ പല തരത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. ഇതിന് പലപ്പോഴും വളരെ പ്രതിലോമകരമായ അനന്തരഫലങ്ങൾ ആണ് ഉണ്ടാവുക. സമൂഹത്തിൽ ശാസ്ത്രബോധവും ശാസ്ത്രത്തിന്റെ ചിന്താ രീതിയും പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്നത് നാം ജീവിക്കുന്ന ഈ കാലത്ത് മുമ്പെന്നത്തേക്കാളും പ്രധാനമാകുന്നതും അതുകൊണ്ടൊക്കെയാണ്.

 

ഈ വിഷയം പോഡ്കാസ്റ്റ് ആയി സംസാരിച്ചതിന്റെ ലിങ്ക് താഴെ.

 

https://www.stitcher.com/podcast/malayalam-podcast-on-psychology/e/78683829

 

Google Podcasts

 

Anchor.fm

 

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

വ്യാജ സൈക്കോളജിസ്റ്റുമാർ ഉണ്ടാവുന്നത് | The issue of standards in practice of Psychology

 

മറ്റു രോഗങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് മാനസിക രോഗങ്ങൾക്ക് ശരിയായ ചികിത്സ കിട്ടുക എന്നത് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ വളരെയധികം ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്. ചികിത്സാ സൗകര്യങ്ങളുടെ അഭാവവും പൊതു സമൂഹത്തിന് ഈ വിഷയത്തിലുള്ള അറിവു കുറവും ഒക്കെ പ്രശ്നങ്ങളാണ്. നിയമങ്ങളിലും ചട്ടങ്ങളിലും ഉള്ള പോരായ്മകളും ഉണ്ട്.

ഇന്ത്യയിൽ നിലവിലുള്ള നിയമം അനുസരിച്ച് 'ക്ലിനിക്കൽ സൈക്കോളജിസ്റ്റ്' എന്ന ജോലിപ്പേര് (title) ഒഴികെ മറ്റൊന്നിനും നിയമപരമായ പരിരക്ഷ ഇല്ല. അതായത് 'സൈക്കോളജിസ്റ്റ്' എന്നോ 'കൗൺസലർ' എന്നോ ഒക്കെ അവകാശപ്പെടുന്നതിന് പ്രത്യേക വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതയോ പ്രവൃത്തിപരിചയമോ ഒന്നും ആവശ്യമില്ല എന്നർത്ഥം.

Rehabilitation Council of India (RCI) എന്ന കേന്ദ്ര ഗവൺമെന്റ് സ്ഥാപനം അംഗീകരിച്ച രണ്ടു വർഷ കോഴ്സായ M Phil Clinical Psychology പാസ്സായ ആളുകൾക്കാണ് നിലവിൽ RCI-യിൽ രജിസ്റ്റർ ചെയ്ത് ക്ലിനിക്കൽ സൈക്കോളജിസ്റ്റ് എന്ന പദവിയോടെ ജോലി ചെയ്യാൻ യോഗ്യത ഉള്ളത്. നിശ്ചിത യോഗ്യത ഇല്ലാതെ ക്ലിനിക്കൽ സൈക്കോളജിസ്റ്റ് എന്ന് സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്നവർക്കെതിരെ നിയമ നടപടി എടുക്കാൻ വകുപ്പുമുണ്ട്.

ഒരു വർഷം മുന്നൂറിൽ താഴെ ആളുകൾക്കാണ് പ്രസ്തുത കോഴ്സിൽ പ്രവേശനം കിട്ടുക.

ഈ നിരക്കിൽ ഇന്ത്യയിലെ ജനങ്ങൾക്ക് മുഴുവൻ ആവശ്യമായ മാനസികാരോഗ്യ പരിചരണം നൽകാൻ വേണ്ടത്ര മനുഷ്യ വിഭവശേഷി (trained human resources) അടുത്ത കാലത്തൊന്നും ലഭ്യമാവില്ല എന്ന ആശങ്ക നിലനിൽക്കുന്നു. സൈക്യാട്രിസ്റ്റുകളുടെയും സൈക്യാട്രിക് സോഷ്യൽ വർക്കർമാരുടെയും എണ്ണത്തിലും ഇതേ കുറവ് പ്രകടമാണ്.

ഇത്തരം സാഹചര്യം നിലനിൽക്കുന്ന ഇന്ത്യ ഉൾപ്പെടെയുള്ള രാജ്യങ്ങൾക്ക് ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയും മറ്റും നിർദ്ദേശിക്കുന്ന സാമൂഹിക മാനസികാരോഗ്യ സേവനങ്ങൾ (Community-based mental health services) ലഭ്യമാക്കാനുള്ള നടപടികൾ ഒന്നും നമ്മുടെ സർക്കാരുകൾ കാര്യമായി സ്വീകരിച്ചു കാണുന്നുമില്ല.

സൈക്കോളജിസ്റ്റ്, കൗൺസലർ തുടങ്ങിയ തസ്തികകളെ എല്ലാം ആരോഗ്യ സേവനങ്ങളുമായി മാത്രം ബന്ധിപ്പിച്ച് നിർവചിക്കുന്ന National Commission for Allied and Healthcare Professions Bill 2020 എന്ന ബില്ല് 2020 സെപ്റ്റംബർ 15-ന് രാജ്യസഭയുടെ മുമ്പാകെ കേന്ദ്ര ആരോഗ്യമന്ത്രി അവതരിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. എന്നാൽ സൈക്കോളജിസ്റ്റ് എന്ന പദവിയുടെ മറ്റ് പ്രയോഗ തലങ്ങൾ കൂടി കണക്കിലെടുക്കുന്ന, മുഴുവൻ മനഃശാസ്ത്ര സേവനങ്ങളെയും നിയന്ത്രിക്കാനും അവയ്ക്കുള്ള മാനദണ്ഡങ്ങൾ നിശ്ചയിക്കാനും അധികാരമുള്ള ഒരു പ്രത്യേക കൗൺസിൽ എന്ന ആവശ്യം അപ്പോഴും നിറവേറ്റാതെ കിടക്കുന്നു.

 

ഈ വിഷയത്തെ പറ്റി പോഡ്കാസ്റ്റിൽ സംസാരിച്ചത്:

https://www.stitcher.com/podcast/malayalam-podcast-on-psychology/e/78683830

 

https://anchor.fm/dr-chinchu-c/episodes/The-issue-of-standards-in-practice-of-Psychology-ekhjk7

 

The National Commission for Allied and Healthcare Professions Bill, 2020:

https://www.prsindia.org/.../national-commission-allied...

രഹസ്യങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുമ്പോൾ സംഭവിക്കുന്നത് | Secrets and secret-keeping

 ആരെങ്കിലും തങ്ങളുടെ രഹസ്യങ്ങൾ നമ്മളോട് പറയുന്നത് പൊതുവേ നമുക്ക് ഇഷ്ടമായിരിക്കും. സ്നേഹത്തിന്റെയോ അടുപ്പത്തിന്റെയോ ഒരു അളവായിട്ടും, നമ്മുടെ വിശ്വാസ്യതയുടെ തെളിവായിട്ടും ഒക്കെ നാം അതിനെ എടുക്കും. ചിലർക്കെങ്കിലും മറ്റുള്ളവരുടെ രഹസ്യങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്നത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമായും അനുഭവപ്പെടാം.

രഹസ്യങ്ങൾ പങ്കുവയ്ക്കുന്നത് ആളുകൾ തമ്മിലുള്ള അടുപ്പത്തെ കൂടുതൽ ഉറപ്പിക്കുന്നു എന്നു തന്നെയാണ് പുതിയ പഠനങ്ങൾ പറയുന്നത്. എന്നാൽ രഹസ്യങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കേണ്ടി വരിക എന്നത് ആളുകളെ എങ്ങനെയാണ് ബാധിക്കുക എന്ന കാര്യം അധികം പഠിക്കപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. കൊളംബിയ ബിസിനസ് സ്കൂളിലെ അധ്യാപകനായ ഡോക്ടർ മൈക്കിൾ സ്ലെപീയൻ (Michael Slepian) ഈ വിഷയത്തിൽ ചില പഠനങ്ങൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്.

താൻ സൂക്ഷിക്കുന്ന രഹസ്യത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ ചിന്തിക്കുന്നത് അത് ഒരാളുടെ സൗഖ്യത്തെ (Well-being) ദോഷകരമായി ബാധിച്ചേക്കാം എന്നതാണ് ഒരു കണ്ടെത്തൽ. സംസാരത്തിലും മറ്റും ഒരു കാര്യം മറച്ചുവെയ്ക്കുന്നതിനേക്കാൾ വളരെയേറെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് ആ കാര്യത്തെപ്പറ്റി സ്വയം ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുക. നമ്മുടെ സ്വന്തം രഹസ്യങ്ങളെ പോലെ തന്നെ നമുക്ക് അടുപ്പമുള്ളവർ നമ്മളോട് പറയുന്ന രഹസ്യങ്ങളും നമ്മെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കാം. നമ്മളെ രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ച വ്യക്തിയോടുള്ള നമ്മുടെ അടുപ്പം കൂടുതലായിരിക്കുന്തോറും ഈ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും കൂടുതലായിരിക്കും. അതുപോലെ രണ്ടുപേർക്കും അറിയാവുന്ന ഒരാളെ പറ്റിയുള്ള രഹസ്യമാണ് സൂക്ഷിക്കേണ്ടതെങ്കിൽ അത് രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കുന്നയാൾക്ക് ഉണ്ടാകുന്ന ബുദ്ധിമുട്ട് കൂടുതലാക്കുന്നു (ഇത് പലർക്കും അനുഭവമുള്ള കാര്യമായിരിക്കും).

ഇനി നമ്മുടെ സ്വന്തം രഹസ്യങ്ങളുടെ കാര്യം എടുത്താൽ നമുക്ക് നാണക്കേട് (Shame) ഉണ്ടാക്കുന്ന തരം രഹസ്യങ്ങളാണ് കുറ്റബോധം (Guilt) ഉണ്ടാക്കുന്ന രഹസ്യങ്ങളെക്കാൾ മനസ്സിന് ബുദ്ധിമുട്ട് സൃഷ്ടിക്കുന്നത്.

ചുരുക്കത്തിൽ, മറ്റുള്ളവരുടെ രഹസ്യങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന, അല്ലെങ്കിൽ സൂക്ഷിക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരാളാണ് നിങ്ങളെങ്കിൽ അത്തരം രഹസ്യങ്ങളെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് പരമാവധി ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. അല്ലെങ്കിൽ ഇന്നസെന്റിന്റെ കഥാപാത്രം ഒരു മലമുകളിൽ ചെന്ന് ചെയ്യുന്ന പണി പരീക്ഷിക്കുക.

 

ഈ വിഷയം പോഡ്കാസ്റ്റ് ആയി സംസാരിച്ചത്:

 

https://anchor.fm/dr-chinchu-c/episodes/Malayalam-podcast-on-secrets-and-secret-keeping-ek075m

 

https://www.stitcher.com/podcast/malayalam-podcast-on-psychology/e/78683831

 

Reference:

https://www.sciencedirect.com/.../pii/S0022103117307278

https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2Femo0000542

https://psycnet.apa.org/record/2017-20428-001

https://www.scientificamerican.com/.../why-it-rsquo-s-so.../

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

പഴയകാലം സുന്ദരമാകുന്നതെന്തുകൊണ്ട് ? | Nostalgia and Rosy Retrospection

 

പഴയ കാലത്തിന്റെ, അല്ലെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞുപോയ സംഭവങ്ങളുടെ ഓർമ്മകൾ പൊതുവിൽ വളരെ മധുരമുള്ളവ ആയിരിക്കുമല്ലോ. പണ്ടത്തെ ഓണം, പണ്ടത്തെ ആഘോഷങ്ങൾ, പണ്ടത്തെ കുട്ടിക്കാലം അങ്ങനെ നീണ്ടു പോകുന്ന കുളിരോർമ്മകൾ കേൾക്കാത്തവരുണ്ടാകില്ല. എന്നാൽ സാഹിത്യത്തിലും സിനിമയിലും നിത്യ ജീവിതത്തിലും ഒക്കെ കാണുന്ന ഇത്തരം മധുരമുള്ള ഓർമ്മകളുടെ വലിയ ഒരു ഭാഗം നമ്മുടെ തലച്ചോർ തന്നെ ചേർക്കുന്ന 'കൃത്രിമ മധുരം' ആണെന്നതാണ് വാസ്തവം.

നമ്മുടെ ഓർമ്മ എന്നത് നേരത്തെ റെക്കോർഡ് ചെയ്ത ഒരു സിഡി/കാസറ്റ് പ്ലേ ചെയ്യുന്നതുപോലെയുള്ള ഒരു പരിപാടിയല്ല, മറിച്ച് ഓരോ തവണയും പുതുതായി നടക്കുന്ന ഒരു തട്ടിക്കൂട്ടി എടുക്കൽ (reconstructive process) ആണെന്നത് ഇന്ന് പൊതുവെ അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്ന കാര്യമാണ്. ഈ പ്രക്രിയയിൽ ധാരാളം കൂട്ടിച്ചേർക്കലും വിട്ടുപോകലും ഒക്കെ ഉണ്ടാവാം. അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു ചിന്താ വൈകല്യം (Cognitive Bias) ആണ് Rosy Retrospection അഥവാ പഴയ സംഭവങ്ങളെ അവ യഥാർത്ഥത്തിൽ ആയിരുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സുന്ദരമാക്കി ഓർത്തെടുക്കാനുള്ള പ്രവണത. Nostalgia അഥവാ ഗൃഹാതുരത്വം ഇങ്ങനെ biased reconstruction ആവണമെന്നില്ല എന്നതാണ് ഇവ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം.

ഇത്തരം മാറ്റിമാറ്റിക്കലുകൾ ദീർഘകാല ഓർമ്മയെ (long term memory) സഹായിക്കുന്നതായും ആത്മാഭിമാനം/സ്വയം മതിപ്പ് (Self-esteem) നിലനിർത്താൻ സഹായിക്കുന്നതായും കാണപ്പെടുന്നു. മനുഷ്യരെ വിഷാദത്തിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിച്ചു നിർത്താനും ഇവ സഹായിക്കാം. ഒരു സംഭവത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന വൈകാരിക അനുഭവവും (Peak) അതിന്റെ അവസാന ഭാഗവും (End) ആണ് നമ്മുടെ ഓർമ്മയിൽ കൂടുതൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നത്. ആ സംഭവത്തെ പറ്റിയുള്ള നമ്മുടെ വിലയിരുത്തൽ (whether it was overall positive or negative) ഇവ രണ്ടിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിലായിരിക്കും Peak-End rule എന്നാൽ ഈ പ്രതിഭാസവും Rosy Retrospection-മായി ചേർന്ന് നിൽക്കുന്നതാണ്.

പ്രായം കൂടിയവരിൽ ആണ് Rosy Retrospection കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നത്. 10 മുതൽ 30 വയസ്സിന് ഇടയിലുള്ള കാര്യങ്ങളാണ് വാർധക്യത്തിൽ ഏറ്റവും നന്നായി ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിയുന്നത് എന്നതും, positive ആയ കാര്യങ്ങളാണ് കൂടുതൽ ഓർമ്മയിൽ തങ്ങിനിൽക്കുക എന്നതും ഇതിന് കാരണമായി ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെടുന്നു.

Declinism അഥവാ സമൂഹം മൊത്തത്തിൽ മോശം അവസ്ഥയിലേക്ക് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് എന്ന ചിന്തയുമായി ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ Rosy Retrospection ധാരാളം രാഷ്ട്രീയ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉള്ള ഒന്നായി മാറുന്നു. 'Make America Great Again' എന്ന മുദ്രാവാക്യമുയർത്തി വെള്ളക്കാരായ മധ്യവയസ്കരുടെ വോട്ടുകൾ കൂട്ടത്തോടെ നേടാൻ ഡൊണാൾഡ് ട്രംപിന് കഴിഞ്ഞത് ഒരു ഉദാഹരണമാണ്.

നമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങളെയും ആലോചനകളെയും കാര്യമായി സ്വാധീനിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട് എന്നതുകൊണ്ടും, പഴയ അബദ്ധങ്ങൾ ആവർത്തിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കാം എന്നതുകൊണ്ടും, നിലവിലുള്ള ജീവിതാവസ്ഥയുടെ ചില മെച്ചങ്ങൾ നാം കാണാതെ പോകാൻ കാരണമാകാം എന്നതുകൊണ്ടും ഓർമ്മകളിൽ ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതൽ മധുരം ചേർക്കുന്ന തലച്ചോറിന്റെ ഈ വേലയെ പറ്റി നാം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്.

 

ഈ വിഷയം പോഡ്കാസ്റ്റ് ആയി പറഞ്ഞത് താഴെ ചേർക്കുന്നു.

https://anchor.fm/.../Nostalgia-and-Rosy.../a-a376ukc

 

https://www.stitcher.com/podcast/malayalam-podcast-on-psychology/e/78683832

 

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

മടിയാണ് സാറേ മെയിൻ - On Laziness and Procrastination

മടിയില്ലാത്ത മനുഷ്യരുണ്ടാവില്ലല്ലോ. മടിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട എത്ര മീമുകളാണ് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ നിറയെ.

വെറും മടിയും (Laziness), ചെയ്തുതീർക്കേണ്ട പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളെ മാറ്റിവെച്ച് അത്ര പ്രധാനപ്പെട്ടതല്ലാത്ത, എന്നാൽ നമുക്ക് സന്തോഷം തരുന്ന ഏതെങ്കിലും കാര്യങ്ങളിലേക്ക് ചാടി പോകുന്ന പരിപാടിയും (Procrastination) പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ട, എന്നാൽ വ്യത്യസ്തങ്ങളായ കാര്യങ്ങളാണ്. അവസാനനിമിഷത്തിൽ തിരക്കിട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന പ്രത്യേക ലഹരിക്കു വേണ്ടി കാര്യങ്ങൾ നീട്ടി വെക്കുന്ന പ്രകൃതത്തെ Active Procrastination എന്നാണ് വിളിക്കുക. ഈ പ്രകൃതം സാധാരണ മാറ്റിവെക്കലിനെ പോലെ പ്രശ്നകാരിയല്ല എന്നാണ് നിലവിലുള്ള പഠനങ്ങൾ പറയുന്നത്.

Carlton സർവ്വകലാശാലയിലെ ഡോക്ടർ ടോം പിക്കൈൽ (Tom Pychyl), Sheffield സർവ്വകലാശാലയിലെ ഡോക്ടർ ഫ്യൂഷാ സിറോയ് (Fuschia Sirois) തുടങ്ങിയവർ ഈ രംഗത്ത് ഗവേഷണത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വരാണ്. Procrastination എന്നത് സമയത്തിന്റെ കൃത്യമായ വിനിയോഗവുമായി (Time management) ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യമേയല്ല, മറിച്ച് വൈകാരിക നിയന്ത്രണവുമായി (Emotional Self-Regulation) ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യമാണ് എന്നതാണ് ഏറെക്കുറെ ഉറപ്പിച്ചു പറയാവുന്ന ഒരു വസ്തുത. നമുക്ക് ചെയ്യാനുള്ള (എന്നാൽ നാം മാറ്റിവയ്ക്കുന്ന) കാര്യത്തിന്റെ ചില പ്രത്യേകതകൾ നാം അവ നീട്ടിവെക്കാനുള്ള സാധ്യത കൂട്ടുന്നതായി ടോം പിക്കൈൽ പറയുന്നു. ഒരു ജോലിയുടെ ബുദ്ധിമുട്ട്, വ്യക്തതക്കുറവ്, രസമില്ലായ്മ, വൈദഗ്ധ്യക്കുറവ് ഒക്കെ ഇക്കൂട്ടത്തിൽ പെടുന്നു.

ഇങ്ങനെ അത്യാവശ്യം ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങൾ മാറ്റിവെച്ച് പകരം സമയം കൊല്ലാനുള്ള സാധ്യതകൾ ഇന്റർനെറ്റ് വന്നതോടെ കൂടിയിട്ടുണ്ട് എന്നും കാണാം. യൂട്യൂബിൽ പൂച്ചകളുടെ വീഡിയോകൾ (Cat videos) കാണുന്ന ആളുകളിൽ വലിയൊരു വിഭാഗം ഇത്തരത്തിൽ അത്യാവശ്യ പണികൾ മാറ്റിവെച്ച് ഇരിക്കുന്നവരാണെന്നും അവരിൽ പലർക്കും പിന്നീട് അതിൽ കുറ്റബോധം ഉണ്ടാകാറുണ്ടെന്നും പഠനങ്ങളുണ്ട്.

ഇത്തരം മാറ്റിവെക്കലിനു പിന്നിൽ വൈകാരിക നിയന്ത്രണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രശ്നങ്ങളാണ് എന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ Emotional Self-regulation ശീലിക്കുന്നത് ഈ ദുശ്ശീലത്തെ നേരിടാൻ സഹായിക്കാം. അതുപോലെ ചെയ്തുതീർക്കേണ്ട കാര്യത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗമെങ്കിലും തുടങ്ങി വെക്കുക (5 minute rule), വലിയ ജോലികളെ ചെറിയ ടാസ്കുകൾ ആയി വിഭജിക്കുകയും അവ പൂർത്തീകരിക്കുന്നതിന് സ്വയം ചില പാരിതോഷികങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്തുക ഒക്കെ ചെയ്യുന്നത് ചിലർക്ക് സഹായകമാകാറുണ്ട്. ഈ മേഖലയിൽ, പ്രത്യേകിച്ചും ഇത്തരം പരിഹാരക്രിയകളെ പറ്റി, കൂടുതൽ ഗവേഷണം നടക്കേണ്ടതുണ്ട്.

 

ഇതേ കാര്യങ്ങൾ പോഡ്കാസ്റ്റ് ആയി സംസാരിച്ചത് ദാ ഇവിടെ ലഭ്യമാണ്:

Anchor.fm: https://anchor.fm/.../Laziness-and-Procrastination-ej4csv

 

Google Podcasts: https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy8yYzg2MTMwOC9wb2RjYXN0L3Jzcw/episode/YTliZmJhZGItOGUzZC00YTFiLTkzMTYtZDdlNzJmYTA0NDBm?sa=X&ved=2ahUKEwiQoNaN6szsAhVR9DgGHalGBTYQkfYCegQIARAF

 

Reference:

https://www.nytimes.com/.../why-you-procrastinate-it-has...

https://www.washingtonpost.com/.../why-you-cant-help.../

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/spc3.12011

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15959999/

#JoinScienceChain

#ScienceInAction

#KSSP

"നന്മയുള്ള ലോകമേ" വെറും ക്ലീഷേ മാത്രമാണോ?

2018-ലെ പ്രളയകാലം മുതൽ ഇങ്ങോട്ട്, ഒരുപക്ഷേ അതിനും മുമ്പു തന്നെ, നാം കാണാറുള്ളതാണ് മലയാളിയുടെ പരോപകാര പ്രവണതയെയും പരസ്പര സഹായശീലത്തെയും മറ്റും നമ്മൾ തന്നെ പുകഴ്ത്തുന്ന ഒരു രീതി. ഇതിനെ അനാവശ്യമായ 'സ്വയം പൊക്കൽ' ആയി ചിലരെങ്കിലും വ്യാഖ്യാനിക്കാറുമുണ്ട്. കേരളത്തിൽ തന്നെ നടക്കുന്ന പലതരം അക്രമങ്ങളെയും മനുഷ്യാവകാശലംഘനങ്ങളെയും ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ഇത്തരം അഭിമാനബോധം വെറും ഇരട്ടത്താപ്പാണെന്ന് പറയുന്നവരുമുണ്ട്. അതിൽ ശരികൾ ഇല്ലാതെയില്ല.

"നന്മയുള്ള ലോകമേ" എന്ന പാട്ട് ഏതാണ്ടൊരു ക്ലീഷേ പോലെ ആയതും അതിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ധാരാളം മീമുകളും ഷോർട്ട് ഫിലിമുകളും മറ്റും വന്നതും നാം കണ്ടതാണ്. ഒരു തുണിക്കടയിലെ ജീവനക്കാരി പ്രായമുള്ള ഒരാളെ ബസ്സിൽ കയറ്റാൻ വേണ്ടി ബസ്സിന് പുറകെ ഓടുന്ന വീഡിയോ വൈറലായപ്പോൾ "ഇതൊക്കെ ആരായാലും ചെയ്യുന്നതല്ലേ, ഇങ്ങനെ പൊക്കിപ്പറയുന്നത് എന്തൊരു വെറുപ്പിക്കലാണ്" എന്ന് ചോദിക്കുന്ന ചിലരെയും കണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ശരിയെന്ന് തോന്നാവുന്ന ഒരു കാര്യവുമാണിത്.

എന്നാൽ അമേരിക്കൻ സൈക്കോളജിക്കൽ അസോസിയേഷന്റെ (APA) ജേണലായ സൈക്കോളജിക്കൽ ബുള്ളറ്റിന്റെ 2020 ഓഗസ്റ്റ് ലക്കത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു പഠനം പറയുന്നത് മറ്റുള്ളവർ നല്ല പ്രവർത്തികൾ ചെയ്യുന്നതോ പരോപകാരം സ്വീകരിക്കുന്നതോ കാണുന്നവരിൽ അത്തരം നന്മകൾ ചെയ്യാനുള്ള പ്രചോദനം കൂടുമെന്നാണ്. 88 വിവിധ പഠനങ്ങളുടെ മെറ്റാ അനാലിസിസ് ആണ് ഈ പഠനം. പൊതുവിൽ ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരാണ് ഇങ്ങനെ പരോപകാര പ്രവണത കൂടുതൽ കാണിച്ചതെന്നാണ് പഠനം പറയുന്നത്. സ്വയം സഹായം സ്വീകരിക്കുന്ന സന്ദർഭങ്ങളെക്കാൾ കൂടുതൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് സഹായം കിട്ടുന്ന സന്ദർഭങ്ങളാണ് ആളുകളെ പരോപകാരം ചെയ്യാൻ കൂടുതൽ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നത് എന്നും പഠനം പറയുന്നു. Goal contagion അഥവാ നല്ല ലക്ഷ്യങ്ങളുടെ പടർന്നുപിടിക്കൽ എന്ന ഒരു പ്രതിഭാസത്തെ പറ്റി ഈ പഠനം നടത്തിയ ഗവേഷകർ വിശദീകരിക്കുന്നു. സൽപ്രവർത്തികൾ കാണുന്നവർ അതിന്റെ പിന്നിലുള്ള സദുദ്ദേശത്തെ സ്വാംശീകരിക്കുന്നു എന്നും അത് മറ്റു സന്ദർഭങ്ങളിൽ ആളുകളെ സഹായിക്കാൻ അവർക്ക് പ്രചോദനമാകുന്നു എന്നുമാണ് ഈ പഠനത്തിലൂടെ അവർ മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്ന വാദം.

ഒരു സമൂഹത്തിൽ അനുകരണീയമായ നന്മയുടെ മാതൃകകൾ എത്ര കൂടുന്നോ അത്രയേറെ ആ സമൂഹത്തിൽ പരസ്പര സഹായവും സഹകരണവും കൂടും എന്ന് അനുമാനിക്കാം.

അതായത്,

ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത തരം പ്രതിസന്ധികളിലൂടെ നാട് കടന്നു പോകുന്ന ഈ കാലത്ത് കുറച്ചൊക്കെ വെറുപ്പിക്കലായി തോന്നിയാലും നമുക്ക് "നന്മയുള്ള ലോകമേ" പാടിക്കൊണ്ടിരിക്കാം. നന്മകൾ ചെയ്യുന്നവരെ പൊക്കിപ്പറയാം. അതിജീവിക്കണമല്ലോ.

Reference:

https://www.sciencedaily.com/rel.../2020/05/200519144452.htm

Haesung Jung, Eunjin Seo, Eunjoo Han, Marlone D. Henderson, Erika A. Patall. Prosocial modeling: A meta-analytic review and synthesis.. Psychological Bulletin, 2020; DOI: 10.1037/bul0000235

#ScienceInAction

#JoinScienceChain

#KSSP

വിഷമയമായ ബന്ധങ്ങൾ

അറിയപ്പെടുന്ന മലയാളം യൂട്യൂബ് ചാനലായ ദി മല്ലു അനലിസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞദിവസം Toxic Relationship എങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാം എന്ന വിഷയത്തിൽ ഒരു വീഡിയോ ഇട്ടിരുന്നു. നിങ്ങൾ അത്തരമൊരു ബന്ധത്തിൽ ആണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ 15 ലക്ഷണങ്ങളും അദ്ദേഹം ആ വീഡിയോയിൽ നിരത്തിയിരുന്നു. വീഡിയോയുടെ description ഭാഗത്ത് Relationship Psychology എന്ന് എഴുതി കണ്ടതുകൊണ്ടാണ് ഈ കുറിപ്പ് ഇടേണ്ടിവരുന്നത്. ആ വീഡിയോയുടെ കമന്റ് സെക്ഷനിൽ ധാരാളം ആളുകൾ തങ്ങൾ/തങ്ങൾക്ക് അറിയാവുന്ന ആരെങ്കിലും അത്തരം ബന്ധങ്ങളിൽ ആയിരുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നു എന്നും മറ്റു ചിലർ "താൻ അത്തരം ഒരു വ്യക്തിയാണ് എന്ന് സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നു" എന്നും പറയുന്നതും കാണാം.

Toxic Relationship അല്ലെങ്കിൽ Toxic persons എന്ന പദങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ മാനസിക രോഗങ്ങളെ സംബന്ധിക്കുന്ന ആധികാരിക ഗ്രന്ഥങ്ങളായ DSM, ICD എന്നിവ പരാമർശിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് ആദ്യം പറയേണ്ട കാര്യം. എന്നാൽ ധാരാളം വെബ്സൈറ്റുകളും മറ്റും popular psychology ഗണത്തിൽ ഈ വീഡിയോയുടെ ഉള്ളടക്കത്തിന് സമാനമായ ലേഖനങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാറുണ്ട്. Toxic relationship എന്നൊരു സംഗതിയേ ഇല്ല എന്ന് വാദിക്കാനല്ല ശ്രമിക്കുന്നത്, മറിച്ച് ഈ '15 ലക്ഷണങ്ങൾ' എന്നതിന് ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള ശാസ്ത്രീയ തെളിവ് (scientific evidence) ഇല്ല എന്ന് പറയാനാണ്.

ഇനി പ്രധാനപ്പെട്ട മറ്റൊരു കാര്യം Toxic/emotionally abusive relationship എന്നതു കൊണ്ട് നാം അർത്ഥമാക്കുന്ന തരം ബന്ധങ്ങളിൽ പലതിലും പെരുമാറ്റ വൈകല്യങ്ങൾ അഥവാ Personality Disorder ഉള്ള ഒരു വ്യക്തി ഉണ്ടാവാറുണ്ട് എന്നതാണ്. എല്ലാ പെരുമാറ്റ വൈകല്യങ്ങളിലും ഇങ്ങനെയുണ്ട് എന്നല്ല, ഇത്തരം abusers എല്ലാം പെരുമാറ്റ വൈകല്യങ്ങൾ ഉള്ളവരാണ് എന്നുമല്ല. പങ്കാളിയെ/പങ്കാളികളെ വൈകാരിക പീഡനത്തിന് (emotional abuse) വിധേയമാക്കുക എന്നത് ചിലയിനം വ്യക്തിത്വ വൈകല്യങ്ങളുടെ ഒരു ലക്ഷണം കൂടിയാണ്. എന്നാൽ അത്തരം ഒരു വ്യക്തിക്ക് തന്റെ രോഗാവസ്ഥയെ (വീഡിയോയിലെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ toxicity) പറ്റി അവബോധം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുക എന്നതാണ് ഇത്തരം വൈകല്യങ്ങളുടെ ചികിത്സയിലെ ഒരു പക്ഷേ ഏറ്റവും പ്രയാസമുള്ള ഭാഗം. ഒരു വീഡിയോ കണ്ടതു കൊണ്ട് മാത്രം പെരുമാറ്റ വൈകല്യം ഉള്ള ഒരാൾ അത് തിരിച്ചറിയുക എന്നത് ഏതാണ്ട് അസംഭവ്യമാണ് എന്ന് പറയാം.

അപ്പോൾ പിന്നെ ആ വീഡിയോയുടെ താഴെ സ്വയം toxic ആണെന്ന് ഏറ്റു പറച്ചിൽ നടത്തുന്നവരിൽ രണ്ടു തരം ആളുകൾ ഉണ്ടാവാം എന്നാണ് എന്റെ അനുമാനം.

1. നാം ജീവിക്കുന്ന പുരുഷാധിപത്യ സമൂഹത്തിൽ നിന്ന് toxic masculinity എന്ന് വിളിക്കുന്ന ആൺ കോയ്മാ ബോധ്യങ്ങൾ സ്വയമറിയാതെ ഉൾക്കൊണ്ട് അവയെ ചോദ്യം ചെയ്യേണ്ടി വരാതെ ജീവിച്ചുപോരുന്ന ആളുകൾ.

2. ആത്മവിശ്വാസം, ആത്മാഭിമാനം (self-esteem) ഒക്കെ അൽപം കുറവുള്ള, മല്ലു അനലിസ്റ്റിനെ ഒരു ആധികാരിക വിവര സ്രോതസ്സായി കാണുന്ന സാധാരണ ആളുകൾ.

ഇതിൽ ഏതു തരം ആളുകൾ ആയാലും തന്റെ പങ്കാളിയെ വൈകാരികമായി പീഡിപ്പിക്കുന്ന സ്വഭാവം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് മാറേണ്ടത് തന്നെയാണ്. എന്നാൽ ഇതിലും ആദ്യത്തെ വിഭാഗം ആളുകൾക്ക് അത്രവേഗം ആ തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടാവാനുള്ള സാധ്യത കുറവാണെന്നാണ് എന്റെ പക്ഷം. എന്നാലും ആ ഏറ്റുപറച്ചിൽ നടത്തിയ മുഴുവൻ ആളുകളും ഈ ഒന്നാമത്തെ വിഭാഗത്തിൽ പെട്ടവർ ആകട്ടെ എന്നാണ് ഞാൻ ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. കാരണം രണ്ടാമത്തെ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട ആളുകൾക്കാണ് ആ തോന്നൽ ഉണ്ടാകുന്നതെങ്കിൽ അത് അവരെ കൂടുതൽ ആത്മനിന്ദയിലേക്കും മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളിലേക്കും നയിക്കാനുള്ള സാധ്യത തള്ളിക്കളയാനാവില്ല.

ഇത്തരം content (പ്രത്യേകിച്ച് Psychology എന്ന ലേബൽ കൂടി ഉപയോഗിക്കുന്നവ) സൃഷ്ടിക്കുന്ന വലിയ തോതിൽ കാഴ്ച്ചക്കാരുള്ള ആളുകൾ ചില കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ നന്നാവും.

1. '15 ലക്ഷണങ്ങൾ' എന്നൊക്കെ അക്കമിട്ട് പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾക്ക് ശാസ്ത്രീയ തെളിവുകളുടെ പിന്തുണയും ഉണ്ടോ എന്നത് അന്വേഷിക്കുക. അത് വ്യക്തമായി പറയുക.

2. അവതരിപ്പിക്കുന്ന വിഷയത്തെ സംബന്ധിച്ച് നിലവിലുള്ള ഗവേഷണ ഫലങ്ങളെ/ശാസ്ത്രീയ അറിവിനെ കൂടി പറ്റുമെങ്കിൽ പ്രതിപാദിക്കുക.

3. തങ്ങൾ പൊതുസമൂഹത്തിലേക്ക് വിക്ഷേപിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ, പ്രത്യേകിച്ചും ഇത്തരത്തിൽ സെൻസിറ്റീവ് ആയവ, കേൾക്കുന്ന ആളുകൾ ഏതൊക്കെ തരം ആവാമെന്നും, ഈ കാര്യങ്ങൾ അവരെ എങ്ങനെയൊക്കെ ബാധിക്കാമെന്നും കുറച്ചുകൂടി ആഴത്തിൽ ചിന്തിക്കുക.

മനഃശാസ്ത്രം ഒരു വിഷയമായി പഠിക്കുകയും പഠിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരും വിവിധ മനഃശാസ്ത്ര മേഖലകളിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവരും ഇത്തരം വിഷയങ്ങൾ പൊതുസമൂഹത്തോട് നിരന്തരം പറയുന്നത് തങ്ങളുടെ സാമൂഹിക ഉത്തരവാദിത്തമായി ഏറ്റെടുക്കുക എന്നതും വളരെ അത്യാവശ്യമാണ്.

ഈ മേഖലയിലെ കപടശാസ്ത്ര പ്രവണതകളെയും പലതരം മുതലെടുപ്പുകളെയും കൃത്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞ് എതിർക്കുക എന്നത് മാനസികാരോഗ്യം, മാനസികരോഗങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയെപ്പറ്റി ഇന്നും സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന അപമാന ബോധം (stigma) ഇല്ലാതാക്കാൻ കുറച്ചൊക്കെ സഹായിക്കും.

#JoinScienceChain

#scienceinaction